Alleen de laatste jaren is het beeld wel heel eenzijdig. Alles is gericht op de groei van de Metropoolregio. Huur- en koopprijzen in Amsterdam schieten door het plafond. Het groen en de open ruimte in de steden verdwijnen met als resultaat een Manhattan aan het IJ. Uiteraard een mooi plaatje vanaf het water, maar met als gevolg dat de leefbaarheid binnen de Metropoolregio onder druk komt te staan.
Boven het Noordzeekanaal zijn er gemeenten, die willen bouwen en de leefbaarheid van hun regio willen behouden. Zij krijgen alleen de kans niet om voldoende woningen te bouwen. De provincie als woonmarktregisseur stelt strenge eisen en bepaalt aan de hand van bevolkingsgroeiprognosecijfers per regio hoeveel woningen er de komende jaren gebouwd mogen worden. Binnen de regio worden deze aantallen verdeeld, het Regionale Actie Programma (RAP), en daar wringt de schoen.
De taart met woningen wordt vooraf door de regio verdeeld en wanneer het stukje van een gemeente op is, wordt het leuren bij de buurgemeenten om hun stukje taart aan te mogen snijden. De realiteit leert dat buurgemeenten hun stukje taart niet willen afstaan. Zij willen hun stukje later aansnijden, wanneer er wel behoefte aan woningen is binnen hun gemeente.
Hierdoor stagneert de woningbouwproductie en vertrekken inwoners uit de regio. Een zorgelijke ontwikkeling, waardoor een domino-effect ontstaat, omdat dit wordt meegenomen bij het opstellen van nieuwe prognosecijfers. De VVD wil deze problematiek helder in beeld krijgen.
Als woordvoerder Wonen werk ik graag samen met de regio's. Zo ben ik laatst uitgenodigd in de regio West-Friesland om samen te werken aan een oplossing. Mocht uw regio zich hierbij willen aansluiten, neem dan gerust contact met mij op!
Jerry Kramer
Woordvoerder wonen en ruimte